Szanowni Czytelnicy, przed Wami druga część artykułu o chorobach autoimmunologicznych. Zapraszamy do lektury i życzymy miłego czytania.

Choroby autoimmunologiczne to szeroka grupa schorzeń i jak dotąd są one uznawane za przewlekłe. Dzięki rozwojowi medycyny możemy jednak w znacznym stopniu opóźniać rozwój chorób oraz łagodzić ich objawy. Leki mają za zadanie wyciszyć nadreaktywny układ odpornościowy a aktywność fizyczna pozwala utrzymać ciało w dobrej kondycji.

Leczenie chorób autoimmunologicznych

Nie ma jednego skutecznego sposobu na walkę z chorobami autoimmunologicznymi, przede wszystkim dlatego, że nie są znane przyczyny ich powstawania. Poza tym mogą one dotyczyć prawie każdego układu naszego organizmu, a więc dają przy tym całkiem różne objawy. Dodatkowo, lekarze coraz częściej zwracają uwagę na współwystępowanie różnych chorób o podłożu autoimmunologicznym, co również w znacznym stopniu może utrudniać diagnozowanie i zaplanowanie odpowiedniego leczenia.

Leczenie farmakologiczne w chorobach autoimmunologicznych polega przede wszystkim na podawaniu leków immunosupresyjnych, czyli obniżających aktywność naszego układu immunologicznego. Równie istotnym w procesie leczenia jest zwalczanie stanów zapalnych – w grę więc wchodzą także leki przeciwzapalne, przeciwbólowe oraz kortykosteroidy.

Nie samą farmakologią człowiek żyje

Nie sposób w tym miejscu nie wspomnieć o tym, jak ważną rolę odgrywa prawidłowa dieta, bowiem ok. 70% wszystkich komórek układu odpornościowego znajduje się właśnie w jelitach.

Nie istnieje co prawda jedna ściśle opracowana dieta w przypadku chorób autoimmunologicznych. Zazwyczaj zaleca się pacjentom diety eliminacyjne, które najczęściej dotyczą takich składników jak gluten, laktoza czy białko mleka krowiego. Największą skuteczność stosowania diety eliminacyjnej wykazano w przypadku celiakii – dieta bezglutenowa pozwala niekiedy osiągnąć całkowitą remisję choroby. U osób z celiakią spożycie glutenu powoduje uszkodzenia kosmków jelitowych, co powoduje zaburzenie wchłaniania składników pokarmowych, a w dłuższej perspektywie będzie powodowało niedobór składników odżywczych.

Coraz częściej można spotkać także specjalnie opracowywane diety dla osób z chorobą Hashimoto czy insulinoopornością (ponieważ te dwie często idą ze sobą w parze).

Rehabilitacja

Ruch to zdrowie – z tym chyba każdy może się zgodzić. Nie inaczej jest w przypadku chorób autoimmunologicznych.

Aktywność fizyczna wpływa nie tylko na naszą sprawność fizyczną, ale ma również ogromne znaczenie dla naszej kondycji psychicznej, dlatego pacjenci cierpiący na różnego rodzaju choroby autoimmunologiczne powinni łączyć aktywność fizyczną z terapią farmakologiczną. Oczywiście każdy pacjent musi mieć indywidualnie dobrane ćwiczenia, tak aby nie były one zbyt przemęczające dla organizmu, ale równocześnie na tyle intensywne, aby pacjent był w stanie jak najdłużej zachować sprawność ruchową.

Nierzadkim zjawiskiem jest występowanie depresji u osób z chorobami autoimmunologicznymi. I to jest kolejny mocny argument przemawiający za koniecznością wdrożenia rehabilitacji ruchowej do codziennej terapii pacjentów.

Wszystkie chwyty dozwolone

Jak już wspomnieliśmy wcześniej, leczenie pacjentów autoimmunologicznych polega głównie na leczeniu objawowym. Dlatego wszystko, co pomaga takiej osobie, będzie dobrym rozwiązaniem.

Dla jednych zbawienny może się okazać codzienny, 30 minutowy spacer. Ktoś inny, w ramach terapii będzie chodził na basen a jeszcze innej osobie ulgę będzie przynosił masaż. Ważne, żeby znaleźć odpowiednią dla siebie terapię i nie odpuszczać. 

Dobrze dobrana terapia może w znacznym stopniu przyczynić się do osłabienia objawów choroby.

Wibroterapia wspomaga walkę z wadliwym układem limfatycznym

Warto w tym miejscu wspomnieć również o korzyściach jakie płyną z zabiegów wibroterapii. A są to korzyści o bardzo szerokim spektrum.

Ponieważ wibroterapia wpływa na wszystkie układy naszego organizmu, z powodzeniem może być również stosowana u osób cierpiących z powodu zaburzeń pracy układu limfatycznego.

Wibroterapia jest uznana za jedną z najbezpieczniejszych form fizykoterapii. Nie niesie ze sobą praktycznie żadnych skutków ubocznych, a co za tym idzie, może być stosowana u każdego pacjenta z chorobą autoimmunologiczną.

Godnym polecenia jest sprzęt do wibroterapii polskiej produkcji firmy Vitberg. Urządzenie składa się z Aparatu Bazowego oraz 5 Modułów Aktywnych, które zostały zaprogramowane tak, aby swoim działaniem obejmować najważniejsze obszary naszego organizmu. Dużym plusem tego sprzętu jest pozycja leżąca podczas zabiegów. Jest to więc odpoczynek i rehabilitacja w jednym.

Wibroterapia może być świetną alternatywą dla osób, które z powodu nasilonych objawów chorobowych (np. ból mięśni i stawów) czy znacznie osłabionego stanu psychicznego nie są w stanie podjąć aktywności fizycznej.

Następstwa chorób autoimmunologicznych

Częstymi powikłaniami chorób o podłożu autoimmunologicznym są:

– utrata masy kostnej i gęstości mineralnej kości

– zmniejszenie zakresu ruchomości w stawach

– zapalenie mięśni i stawów

– zwiększone ryzyko osteoporozy i złamań (głównie w przypadku płci żeńskiej)

– choroby układu krążenia, w tym miażdżyca

– depresja

Temat chorób autoimmunologicznych jest niezwykle obszerny, więc nie sposób tu wymienić wszystkich powikłań z nimi związanych, jednak już na przykładzie tych kilku widzimy, jak  ważne jest uprawianie aktywności fizycznej. Pozwala ona bowiem utrzymać ciało w jak najlepszej kondycji, spowalniając przy tym postęp choroby.

 *Trzeba pamiętać, że w okresie ostrego rzuty choroby, należy zrobić przerwę w aktywności fizycznej.

Źródła:

1. CD8+ T-Cell Deficiency, Epstein-Barr Virus Infection, Vitamin D Deficiency, and Steps to Autoimmunity: A Unifying Hypothesis. Michael P. Pender. Autoimmune Dis. 2012 Jan 24. doi: 10.1155/2012/189096

2.A three month controlled intervention of intermittent whole body vibration designed to improve functional ability and attenuate bone loss in patients with rheumatoid arthritis. Prioreschi A., Tikly M., McVeigh J. BMC Musculoskelet Disord. 2014 Nov 29. doi: 10.1186/1471-2474-15-403

3.Bone loss in patients with rheumatoid arthritis: results from a population-based cohort of 366 patients followed up for two years. Glenn Haugeberg , Ragnhild E Ørstavik, Till Uhlig, Jan A Falch, Johan I Halse, Tore K Kvien. Arthritis Rheum. 2002 Jul;46(7):1720-8. doi: 10.1002/art.10408.

4.Managing Osteoporosis and Joint Damage in Patients with Rheumatoid Arthritis: An Overview. Yoshiya Tanaka. J Clin Med. 2021 Mar 17;10(6):1241. doi: 10.3390/jcm10061241.

5.Występowanie chorób autoimmunologicznych u osób z cukrzycą typu 1 oraz u ich krewnych. Goworek M., Madej A., Suwała Sz., Szadkowska A.  Clinical Diabetology. Vol 2, No 1 (2013).